تفاوتهای ژنتیکی در متابولیسم اسید آمینه با افزایش خطر ابتلا به دیابت ارتباط دارد
29 نوامبر 2016- یک مطالعهی جدید نشان داد پنج تغییر ژنتیکی با افزایش میزان اسیدهای آمینهی شاخه دار ایزولوسین، لوسین و والین در ارتباط میباشد. محققان همچنین دریافتند که این تغییرات ژنتیکی با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 مرتبط می باشند.
نتایج این مطالعه در مجلهی PLOS Medicineمنتشر شد. محققان شورای تحقیقات پزشکی (MRC) در دانشگاه کمبریج با استفاده از اطلاعات ژنتیکی در مقیاس بزرگ، با اندازه گیری دقیق اسید آمینههای شاخه دار و متابولیسم آنها در خون بیش از 16 هزار داوطلب، به این نتایج دست یافتند.
اسیدهای آمینهی با زنجیرهی جانبی منشعب نقش اساسی در متابولیسم انسان دارند و واحدهای ساختاری پروتئینها میباشند. برخلاف برخی از 20 اسید آمینه دیگر این اسیدهای آمینه توسط بدن انسان ساخته نمیشوند و انسان به طور کامل به منابع خارجی غذایی یا مکملهای غذایی برای کسب آنها وابسته است.
محققان میدانستند که افزایش غلظت اسیدهای آمینه با زنجیره ی منشعب در خون با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 مرتبط است اما تاکنون هیچ مطالعهای برای بررسی ارتباط علیتی آنها انجام نشده بود. این موضوع از آنجایی اهمیت دارد که اگر اثبات شود یک رابطهی علیتی بین این دو وجود دارد میتوان با کاهش مصرف مواد غذایی حاوی این نوع از اسیدهای آمینه یا تغییر متابولیسم آنها به جلوگیری از ابتلا به دیابت کمک کرد.
محققان با مطالعهی ده میلیون تغییر ژنتیکی در بیش از 16 هزار مرد و زن داوطلب، 5 ناحیه در ژنوم انسان را شناسایی کردند که دارای تغییر ژنتیکی است که با افزایش غلظت این اسیدهای آمینه در جریان خون مرتبط میباشد.
سپس آنها دریافتند که در 300 هزار نفر که 40 هزار از آنان به دیابت مبتلا بودند، وجود این تغییرات ژنتیکی با غلظت بالاتری از این اسیدهای آمینهی شاخه دار مرتبط است که سبب افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 میشود، این مطالعه شواهد مستحکمی را در مورد وجود یک ارتباط علیتی فراهم نموده است.
ژن PPM1Kبیشترین ارتباط را با افزایش غلظت این سه اسید آمینه و همچنین با افزایش خطر ابتلا به دیابت دارد، این ژن به عنوان یک تنظیم کنندهی کلیدی در تجزیهی اسیدهای آمینه با شاخهی جانبی منشعب شناخته میشود. این موضوع نشان میدهد که اختلال در تجزیهی این اسیدهای آمینه ممکن است فرد را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت نوع 2 قرار دهد.
به همین دلیل دانشمندان تصور میکنند که مداخله در این مسیر ممکن است خطر ابتلا به دیابت را کاهش دهد. دکتر Langenbergمیگوید: نتایج تحقیقات ما نشان داد که استراتژیهای درمانی که متابولیسم اسیدهای آمینه ی دارای شاخهی جانبی منشعب را هدف قرار میدهند به کاهش خطر ابتلا به دیابت کمک می کنند، ما درحال حاضر می دانیم چه مولکولهایی این مسیر متابولیکی را هدف قرار می دهند. در مطالعات بالینی آتی، محققان داروهایی که تجزیهی اسیدهای آمینهی با شاخهی منشعب را هدف قرار میدهند بر کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را بررسی خواهند کرد.
منبع وسایت خبر:
PLOS Medicine, 2016; 13 (11): e1002179 DOI: 10.1371/journal.pmed.1002179
www.sciencedaily.com/releases/2016/11/161121174710.htm